Δεν ξέρω αν είναι προσωπική μου πεποίθηση ή εκφράζω μια γενικότερη αντίληψη, αλλά η πόλη αυτή αντί να λύνει βήμα βήμα, σταδιακά και συλλογικά τα προβλήματα της, εν τούτοις συνέχεια δημιουργεί καινούρια. Έχω αναφερθεί αρκετές φορές στις αμέλειες ή στην απροθυμία της δημοτικής αρχής να εκφράσει μια συνολική, συγκροτημένη και ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση και βούληση για τα ζητήματα που «καίνε» την πόλη. Στην προσπάθεια της βέβαια να μην «καεί», είτε προσπαθεί να κερδίσει χρόνο μέχρι τις επόμενες εκλογές είτε δέσμια των ίδιων των επιλογών της, λειτουργεί πυροσβεστικά και αποσπασματικά.
Το έλλειμμα ισχυρής τοπικής αυτοδιοίκησης, περιορίζει τις δυνατότητες της πόλης να λειτουργήσει και να αναπτυχθεί στο νέο και πολύ απαιτητικό διεθνές και τοπικό πλαίσιο. Και ενώ πολλές πόλεις ανά την επικράτεια, σταδιακά βρίσκουν τον βηματισμό τους και αντιμετωπίζουν τα προβλήματα τους, εμείς εμμένουμε σε λογικές επαρχιωτισμού παλαιάς κοπής.
Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η αντίληψη που επικρατεί στον Δήμο Αλεξανδρούπολης ότι μια επίσκεψη στην Αθήνα και η συζήτηση με τον αρμόδιο υπουργό, θα επιλύσει το πρόβλημα της λαϊκής αγοράς. Ξέχασε ο Δήμαρχος ότι ο ΟΛΑ ΑΕ είναι μια ανεξάρτητη πλέον εταιρία του δημοσίου και λειτουργεί προς όφελος των δικών της συμφερόντων; Ξέχασε ότι ο υπουργός μόνο πολιτικά μπορεί να πιέσει για να παραταθεί το ζήτημα και όχι να το λύσει; Και αφού ξέχασε όλα αυτά, δεν θυμήθηκε να θίξει το κύριο ζήτημα της κυριότητας, της παραχώρησης αλλά και της χάραξης της ζώνης του λιμένα που είναι απόλυτα αρμόδιος ο υπουργός να επιλύσει; Το πρόβλημα δεν είναι αν θα παραμείνει άλλους δυο ή τρεις μήνες η λαϊκή εκεί, αλλά η «προίκα» που έλαβε ο ΟΛΑ ΑΕ με κυβερνητική ευθύνη και με την εγκληματική ανοχή (ευλογίες) της τοπικής αυτοδιοίκησης που δεν χρησιμοποίησε κανένα ένδικο και πολιτικό μέσο διεκδίκησης της συγκεκριμένης έκτασης. Απόδειξη όλων αυτών, η δηλωμένη επιδίωξη του ΟΛΑ ΑΕ να παραχωρήσει, προς εκμετάλλευση, τον χώρου στάθμευσης σε ιδιωτική εταιρία.
Όταν ο δήμαρχος δεν πάει στον υπουργό, ο υπουργός πάει στο Δήμαρχο. Σε πρόσφατη επίσκεψη του, ο κ. Στυλιανίδης (υπουργός παιδείας), με ιδιαίτερη προθυμία δεσμεύτηκε για άμεση εκταμίευση ποσού για ανέγερση νέου δημοτικού σχολείου. Η απάντηση του δημάρχου απόλυτα αφοπλιστική: αναζητούμε χώρο!!! Η αλήθεια είναι ότι όντως δεν υπάρχει χώρος. Όσοι υπήρχαν και ήταν δεσμευμένοι για χρήση σχολικών εγκαταστάσεων, έχουν όλοι αποχακτηριστεί με ενέργειες της παρούσας δημοτικής αρχής!
Κι αυτά είναι μόνο δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τα τελευταία έργα της δημοτικής μας αρχής. Και το θλιβερό της υπόθεσης είναι ότι όλες αυτές οι ενέργειες δημιουργούν τετελεσμένες και μη αναστρέψιμες καταστάσεις. Οι επιπτώσεις, είναι τραγικές για όλους τους πολίτες. Όταν χάνεται το μέτωπο προς την θάλασσα, οι ελεύθεροι και οι κοινωφελείς χώροι, τι μένει για να δημιουργήσουμε μια νέα βιώσιμη και όμορφη που θα νιώθουμε όμορφα να ζούμε;
Για όλα αυτά βέβαια δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Και το χειρότερο όλων είναι ότι η παρακαταθήκη που θα αφήσει η συγκεκριμένη δημοτική αρχή στην επόμενη θα είναι φτωχότερη από αυτήν που παρέλαβε.
Σε λίγο δεν θα αρκεί ένας βηματισμός προς μια ορθή πολιτική επίλυσης των προβλημάτων της πόλης στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον, αλλά ένας αγώνας δρόμου για να περισώσουμε ότι μπορούμε.
Το έλλειμμα ισχυρής τοπικής αυτοδιοίκησης, περιορίζει τις δυνατότητες της πόλης να λειτουργήσει και να αναπτυχθεί στο νέο και πολύ απαιτητικό διεθνές και τοπικό πλαίσιο. Και ενώ πολλές πόλεις ανά την επικράτεια, σταδιακά βρίσκουν τον βηματισμό τους και αντιμετωπίζουν τα προβλήματα τους, εμείς εμμένουμε σε λογικές επαρχιωτισμού παλαιάς κοπής.
Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η αντίληψη που επικρατεί στον Δήμο Αλεξανδρούπολης ότι μια επίσκεψη στην Αθήνα και η συζήτηση με τον αρμόδιο υπουργό, θα επιλύσει το πρόβλημα της λαϊκής αγοράς. Ξέχασε ο Δήμαρχος ότι ο ΟΛΑ ΑΕ είναι μια ανεξάρτητη πλέον εταιρία του δημοσίου και λειτουργεί προς όφελος των δικών της συμφερόντων; Ξέχασε ότι ο υπουργός μόνο πολιτικά μπορεί να πιέσει για να παραταθεί το ζήτημα και όχι να το λύσει; Και αφού ξέχασε όλα αυτά, δεν θυμήθηκε να θίξει το κύριο ζήτημα της κυριότητας, της παραχώρησης αλλά και της χάραξης της ζώνης του λιμένα που είναι απόλυτα αρμόδιος ο υπουργός να επιλύσει; Το πρόβλημα δεν είναι αν θα παραμείνει άλλους δυο ή τρεις μήνες η λαϊκή εκεί, αλλά η «προίκα» που έλαβε ο ΟΛΑ ΑΕ με κυβερνητική ευθύνη και με την εγκληματική ανοχή (ευλογίες) της τοπικής αυτοδιοίκησης που δεν χρησιμοποίησε κανένα ένδικο και πολιτικό μέσο διεκδίκησης της συγκεκριμένης έκτασης. Απόδειξη όλων αυτών, η δηλωμένη επιδίωξη του ΟΛΑ ΑΕ να παραχωρήσει, προς εκμετάλλευση, τον χώρου στάθμευσης σε ιδιωτική εταιρία.
Όταν ο δήμαρχος δεν πάει στον υπουργό, ο υπουργός πάει στο Δήμαρχο. Σε πρόσφατη επίσκεψη του, ο κ. Στυλιανίδης (υπουργός παιδείας), με ιδιαίτερη προθυμία δεσμεύτηκε για άμεση εκταμίευση ποσού για ανέγερση νέου δημοτικού σχολείου. Η απάντηση του δημάρχου απόλυτα αφοπλιστική: αναζητούμε χώρο!!! Η αλήθεια είναι ότι όντως δεν υπάρχει χώρος. Όσοι υπήρχαν και ήταν δεσμευμένοι για χρήση σχολικών εγκαταστάσεων, έχουν όλοι αποχακτηριστεί με ενέργειες της παρούσας δημοτικής αρχής!
Κι αυτά είναι μόνο δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα από τα τελευταία έργα της δημοτικής μας αρχής. Και το θλιβερό της υπόθεσης είναι ότι όλες αυτές οι ενέργειες δημιουργούν τετελεσμένες και μη αναστρέψιμες καταστάσεις. Οι επιπτώσεις, είναι τραγικές για όλους τους πολίτες. Όταν χάνεται το μέτωπο προς την θάλασσα, οι ελεύθεροι και οι κοινωφελείς χώροι, τι μένει για να δημιουργήσουμε μια νέα βιώσιμη και όμορφη που θα νιώθουμε όμορφα να ζούμε;
Για όλα αυτά βέβαια δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Και το χειρότερο όλων είναι ότι η παρακαταθήκη που θα αφήσει η συγκεκριμένη δημοτική αρχή στην επόμενη θα είναι φτωχότερη από αυτήν που παρέλαβε.
Σε λίγο δεν θα αρκεί ένας βηματισμός προς μια ορθή πολιτική επίλυσης των προβλημάτων της πόλης στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον, αλλά ένας αγώνας δρόμου για να περισώσουμε ότι μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου