ΑΣΤΙΚΗ –ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗ- ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Μια ενδιαφέρουσα έκθεση του ΥΠΕΧΩΔΕ προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Πως σχολιάζουν την έκθεση ο Χωροτάκτης-συγκοινωνιολόγος Κώστας Πορτοκαλίδης και ο επικεφαλής της «Πορείας στο μέλλον» , Γιάννης Λασκαράκης.

Το πρόβλημα της κυκλοφορίας εντός των ελληνικών πόλεων έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις σε ορισμένες περιπτώσεις, μεταξύ των οποίων και της Αλεξανδρούπολης.
Το πρόβλημα σχετίζεται βέβαια με την ποιότητα ζωής των κατοίκων και εντάσσεται στην «Πράσινη βίβλο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους κανόνες της οποίας πρέπει αν τηρούν όλες οι χώρες μέλη.
Tο ΥΠΕΧΩΔΕ απέστειλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκθεση, στα πλαίσια της Πράσινης Βίβλου, με τις θέσεις και τις προτάσεις της Χώρας σε θέματα Αστικής Κινητικότητας, δηλαδή της κυκλοφορίας εντός των πόλεων.
Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, η σημερινή κατάσταση του συγκοινωνιακού συστήματος των ελληνικών πόλεων συσχετίζεται άμεσα με τα συμπτώματα μιας χρόνιας πολεοδομικής κρίσης, η οποία εδραίωσε το ρόλο του Ι.Χ. προκαλώντας μια στρεβλή ανάπτυξη του συστήματος μεταφορών, το οποίο σε ένα φαύλο κύκλο, ενισχύει συνεχώς τη χρήση του Ι.Χ. Πολλά από τα προβλήματα που εμφανίζονται σήμερα θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως μη αναστρέψιμα, αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα με άμεσες αλλά και με μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Απαιτείται λοιπόν, συνεχίζει η έκθεση, μια ολοκληρωμένη στρατηγική αστικής κινητικότητας με ξεκάθαρους στόχους.
Προς την κατεύθυνση αυτή μία από τις βασικές υποχρεώσεις σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης, καταλήγει η έκθεση, αποτελεί η προώθηση βιώσιμων μεταφορικών συστημάτων και η διαμόρφωση νέας παιδείας αστικής κινητικότητας με κριτήρια: περιβαλλοντικά , κοινωνικά και οικονομικά.
Η προτεινόμενη από το ΥΠΕΧΩΔΕ στρατηγική για την Αστική Κινητικότητα στηρίζεται στις παρακάτω τέσσερις βασικές κατευθύνσεις:

1. Ενιαίος χωροταξικός / πολεοδομικός και συγκοινωνιακός σχεδιασμός

Ο ενιαίος χωροταξικός/πολεοδομικός και συγκοινωνιακός σχεδιασμός, καθώς η πολιτική στις χρήσεις γης επηρεάζει τη μορφή και τις ανάγκες της πόλης, άρα πρέπει να συμβαδίζει με την ανάπτυξη των δικτύων μεταφορών. Τα βασικότερα μέτρα της πολιτικής αυτής συνοψίζονται παρακάτω:

(α) Συσχέτιση χρήσεων γης με τον σχεδιασμό και τη διαχείριση της συγκοινωνιακής υποδομής
- Σχεδιασμός και ανάπτυξη νέων συγκοινωνιακών υποδομών που θα τροφοδοτούν την ανάπτυξη της πόλης
- Ανάπτυξη δικτύου υπερτοπικών κέντρων πολλαπλών δραστηριοτήτων και συγκεντρωμένης απασχόλησης
- Πολιτική στάθμευσης συσχετισμένη με τον πολεοδομικό και κυκλοφοριακό σχεδιασμό
(β) Ιεραρχημένη Ανάπτυξη Υποδομών
- Ανάπτυξη μέσων σταθερής τροχιάς
- Ανακατανομή της χρήσης της διαθέσιμης οδικής υποδομής προς όφελος των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ)
- Καθορισμός δικτύων ήπιων μορφών μετακίνησης (πεζοί, ποδήλατα)
(γ) Ιεράρχηση Οδικού Δικτύου
- Διαχωρισμός κεντρικών αρτηριακών – συνδετήριων – συλλεκτήριων οδών
- Ανάπτυξη κυκλοφοριακών δακτυλίων περιφερειακής κίνησης και των ακτινικών συνδέσεων τους
- Περιορισμός διαμπερούς κυκλοφορίας με την μείωση της χωρητικότητας βασικών οδών των κεντρικών περιοχών
- Ανάπτυξη θυλάκων ήπιας κυκλοφορίας (πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι)
- Καθορισμός περιοχών αποκλεισμού κυκλοφορίας Ι.Χ. (π.χ. κεντρικές εμπορικές περιοχές)

(δ) Προώθηση Θεσμικών Ρυθμίσεων για Χωροταξικό και Πολεοδομικό Σχεδιασμό
- Απλοποίηση των διαδικασιών εξειδίκευσης και εφαρμογής του Πολεοδομικού Σχεδιασμού των νέων αστικών κέντρων
- Κατοχύρωση των στρατηγικών στοιχείων της πολεοδομικής οργάνωσης της πόλης (βασικού συγκοινωνιακού δικτύου, υποδομών και δικτύων ήπιων μορφών μετακίνησης, κοινόχρηστων χώρων και κοινωφελών εγκαταστάσεων κλπ)
- Διαμόρφωση απλούστερου και ρεαλιστικού συστήματος επιμερισμού της δαπάνης πολεοδόμησης στις ιδιοκτησίες για την απόκτηση των κοινόχρηστων χώρων που απαιτούνται για την αστική κινητικότητα (π.χ. με βάση τα στοιχεία της ακίνητης περιουσίας των ΟΤΑ, με βάση το κτηματολόγιο, με την καθιέρωση ειδικού τέλους για την απαλλοτρίωση των κοινόχρηστων χώρων)
- Επικαιροποίηση και έγκριση Ρυθμιστικών Σχεδίων στα μεγάλα αστικά κέντρα που θα συμπεριλαμβάνει και τον εξειδικευμένο-Τομεακό Σχεδιασμό του συγκοινωνιακού συστήματος της πόλης

2. Διαχείριση της κυκλοφορίας

Η δεύτερη κατεύθυνση πολιτικής για την αστική κινητικότητα είναι η αποτελεσματική διαχείριση του συγκοινωνιακού συστήματος που θα αξιοποιεί τη συγκοινωνιακή υποδομή της πόλης. Με δεδομένη τη μεγάλη αύξηση του αριθμού των Ι.Χ. στις σύγχρονες ευρωπαϊκές πόλεις, οι κάτοικοι τους έχουν συνειδητοποιήσει ότι η μετακίνηση με Ι.Χ. θα είναι συνεχώς και πιο αργή και η μόνη αποτελεσματική πολιτική διαχείρισης κυκλοφορίας είναι εκείνη που προωθεί και υποστηρίζει συστηματικά τις μαζικές μετακινήσεις αντί της κυκλοφορίας των Ι.Χ. Τα βασικότερα μέτρα της πολιτικής αυτής συνοψίζονται παρακάτω.

(α) Η βελτίωση της φωτεινής σηματοδότησης. Να εφαρμοσθούν οι νέες τεχνολογίες στη φωτεινή σηματοδότηση και ειδικότερα η φωτεινή σηματοδότηση που λειτουργεί ανάλογα με τις κυκλοφοριακές συνθήκες. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ακόμα πλήρης εφαρμογή των συστημάτων αυτών.

(β) Προτεραιότητα Μαζικών Μέσων Μεταφοράς (ΜΜΜ). Η προτεραιότητα των ΜΜΜ μπορεί να επιτευχθεί μέσω προτεραιότητας στην σηματοδότηση, μέσω κυκλοφοριακών ρυθμίσεων σε κόμβους και μέσω δημιουργίας και λειτουργίας λεωφορειολωρίδων.

(γ) Περιορισμοί ΙΧ, φυσικοί, όπως δρόμοι ήπιας κυκλοφορίας, όρια ταχύτητας, ζώνες αποκλειστικής κυκλοφορίας πεζών κ.ά.

(δ) Τιμολόγηση ΙΧ. Περιβαλλοντικά τέλη, τιμολόγηση της συμφόρησης κ.ά. Προώθηση της κυκλοφορίας των δίτροχων.

(ε) Διαμόρφωση και αυστηρή τήρηση ωραρίου τροφοδοσίας και ωραρίου κίνησης απορριμματοφόρων οχημάτων.

(στ) Κίνητρα για μετακίνηση προσωπικού σε μεγάλες βιομηχανίες, επιχειρήσεις κ.λ.π. με ιδιωτικά λεωφορεία των εταιρειών αυτών ή / και ειδικές δρομολογήσεις στις ώρες αιχμής ΜΜΜ προς τέτοιες περιοχές.

(ζ) Πολιτική Στάθμευσης, όπως:
- Προτεραιότητα στους κατοίκους και στη βραχυχρόνια στάθμευση των επισκεπτών.
- Δημιουργία νέων (κυρίως υπογείων) χώρων στάθμευσης Ι.Χ. κυρίως εκτός των κεντρικών περιοχών.
- Ελεγχόμενη στάθμευση, με πιθανότητα επανεπένδυσης των εσόδων της στη βελτίωση των ΜΜΜ σε δημοτικό ή μητροπολιτικό επίπεδο.
- Χώροι στάθμευσης για μετεπιβίβαση, σε τερματικούς ή περιφερειακούς σταθμούς ΜΜΜ.
- Δημόσιοι χώροι στάθμευσης σε περιαστικές περιοχές ή στην αρχή κεντρικών αστικών αρτηριών.
- Πρόγραμμα ανάπτυξης και λειτουργίας ιδιωτικών χώρων στάθμευσης, με συγκεκριμένα κριτήρια για την ιεράρχηση της άδειας ανάπτυξης ή / και χρηματοδότησης τους.
- Εξασφάλιση στάθμευσης δικύκλων.

(η) Αναβάθμιση ποιότητας του οδικού δικτύου με απώτερο στόχο την οδική ασφάλεια, όπως:
- Σχεδιασμός οδικής υποδομής, με στόχο τη βελτίωση της συμπεριφοράς των οδηγών.
- Τακτική συντήρηση και διορθωτικές επεμβάσεις στο οδικό δίκτυο.
- Εντοπισμός και βελτίωση των επικίνδυνων σημείων.
- Συστηματική επιτήρηση της κυκλοφορίας για τη βελτίωση της συμπεριφοράς των οδηγών.
- Διευκόλυνση των ΑμΕΑ, σε επίπεδο σχεδιασμού υποδομών και πρόσβασης σε αυτές, εγκαταστάσεων εντός των οχημάτων κ.α.
- Δημιουργία Σταθμών Μετεπιβίβασης, που να συνδυάζουν δύο ή περισσότερα από τα επόμενα: μέσα σταθερής τροχιάς, λεωφορεία, πεζή μετακίνηση, ποδήλατα, ΙΧ, ταξί).
- Ενιαία τιμολογιακή πολιτική.

3. Αναπλάσεις για ήπιες μορφές μετακίνησης

Αφορά την απόδοση περισσότερου χώρου στις ήπιες μορφές μετακίνησης με τον ταυτόχρονο περιορισμό / αποθάρρυνση της χρήσης του ΙΧ αυτοκινήτου, με τα παρακάτω μέτρα:
(α) Εξασφάλιση της αναγκαίας υποδομής ώστε να αποδοθεί σημαντικός ωφέλιμος χώρος στους πεζούς και στους ποδηλάτες. Τα βασικότερα μέτρα της πολιτικής αυτής συνοψίζονται παρακάτω:
- πρόβλεψη του δομικού διαχωρισμού της οδού (πλάτη πεζοδρομίων, οδοστρώματος, νησίδων)
- ανάπτυξη δικτύων πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων
- συντήρηση και επιτήρηση σωστής λειτουργίας πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων και συστηματική αναβάθμιση των πεζοδρομίων και ασφαλής διαχωρισμός τους από την κυκλοφορία των οχημάτων .
- ανάπτυξη θέσεων στάθμευσης ποδηλάτων
- ανάπτυξη προστατευμένων διαδρομών για ΑμΕΑ
- δημιουργία οδών μικτής κυκλοφορίας πεζών - οχημάτων (woonerf)
- εφαρμογή σειράς τεχνικών μέτρων χαμηλού κόστους μείωσης της ταχύτητας σε επιλεγμένες περιοχές κατοικίας (σαμαράκια κ.λ.π.)

(β) Προώθηση ενός πακέτου μέτρων ειδικά για την προώθηση του ποδηλάτου ως μεταφορικού μέσου, όπως:
- Ποδήλατα πόλης (City bikes). Πιλοτική εφαρμογή συστήματος ενοικίασης με ευνοϊκούς όρους ή δανεισμού ποδηλάτων σε συγκεκριμένα σημεία (κεντρικοί κόμβοι μετακίνησης). Ο χρήστης θα παίρνει και θα αφήνει το ποδήλατο σε ειδικά προβλεπόμενες θέσεις.
- Ελεύθερη μεταφορά των ποδηλάτων από τα οχήματα δημόσιας συγκοινωνίας, η κατασκευή ειδικών χώρων για τη στάθμευση και προστασία τους,
- Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις και για ποδηλάτες όπως κατάλληλο σύστημα σήμανσης, ρύθμιση φαναριών για εξασφάλιση συνεχούς ροής κ.λ.π.

4. Τεχνολογίες και μέτρα για το περιβάλλον

Αφορά στην προώθηση τεχνολογιών και μέτρων για τη μείωση της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος λόγω της κυκλοφορίας (ρύποι οχημάτων, θόρυβος κ.λ.π.).
Τα βασικότερα μέτρα της πολιτικής αυτής συνοψίζονται παρακάτω.
(α) Τεχνολογίες περιορισμού εκπομπών στα οχήματα
- Κίνητρα για απόσυρση των Ι.Χ. οχημάτων χωρίς καταλυτικό μετατροπέα
- Εισαγωγή φυσικού αερίου σε περισσότερα λεωφορεία, διερεύνηση αξιοποίησής του και σε άλλα βαρέα οχήματα
- Εισαγωγή ενιαίας κάρτας ελέγχου καυσαερίων και θορύβου για όλες τις κατηγορίες οχημάτων, συμπεριλαμβανομένων και των δικύκλων
(β) Τεχνολογίες περιορισμού εκπομπών στα καύσιμα, με προώθηση
- «Καθαρών» καυσίμων με χαμηλή περιεκτικότητα σε θείο
- Βιοντήζελ
- Βιοαιθανόλης

(γ) Περιβαλλοντική Τιμολόγηση Ι.Χ. σύμφωνα με την αρχή: ο «ρυπαίνων» πληρώνει.

Πως σχολιάζει την έκθεση ο Χωροτάκτης-Συγκοινωνιολόγος Κώστας Πορτοκαλίδης

Απευθυνθήκαμε στο κ. Πορτοκαλίδη Κώστα, Πολεοδόμο Χωροτάκτη Μηχανικό – Συγκοινωνιολόγο, για να μας σχολιάσει την ανωτέρω έκθεση και κυρίως να μας διαφωτίσει για τις δράσεις και κυρίως τις αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την υλοποίηση των στόχων, έτσι όπως τέθηκαν από την κεντρική εξουσία.

Σύμφωνα με τον κ. Πορτοκαλίδη, η στρατηγική για την αστική κινητικότητα, έτσι όπως τέθηκε υπό την μορφή τεσσάρων συγκεκριμένων κατευθύνσεων, κινείται προς μια νεοτερική και αειφορική προσέγγιση των προβλημάτων των ελληνικών πόλεων. Είναι χωρίς περιστροφές, προς την θετική κατεύθυνση, μιας και κατευθύνει τα μέτρα και τις πρακτικές ορθού σχεδιασμού στην διαχείριση των υποδομών και των πολιτικών και όχι στην έλλειψη τους. Περιγράφει την υφιστάμενη κατάσταση των ελληνικών πόλεων με πολύ μελανά χρώματα, αλλά με ρεαλισμό και κυρίως με διάθεση να εντοπίσει το πρόβλημα στην ουσία του που δεν είναι άλλη από την αδυναμία και κυρίως την αποτυχία του σχεδιασμού, σε όλα τα επίπεδα, μακροσκοπικά και μικροσκοπικά.

«Καθ΄ όσον γνωρίζω», σημειώνει ο κ. Πορτοκαλίδης, «είναι από τις ελάχιστες φορές που συναντάμε σε επίσημες κυβερνητικές θέσεις την σαφή παραδοχή για τις αρνητικές συνέπειες από την γενικευμένη χρήσης του ΙΧ αυτοκινήτου. Δεν είναι πλέον αυτονόητο ότι ο καθένας μπορεί να μετακινείται καθημερινά όπου θέλει, με τον τρόπο που αυτός θέλει απλά επειδή διατίθεται η υποδομή (οδικό δίκτυο, θέσεις στάθμευσης κλπ.). Παρά την κεφαλαιώδη σημασία του ΙΧ αυτοκινήτου σε εθνική αλλά και οικογενειακή κλίμακα, οι αρνητικές επιπτώσεις από την υπερβολική χρήση σε σχέση με την ισόνομη και αειφόρο λειτουργία της πόλης επιβάλλουν αντικίνητρα, ακόμα και τη δραστική περικοπή του. Η επιβολή περιορισμών σε αυτού του είδους την ελευθερία θεωρείται πλέον ως ένα βασικό εργαλείο του κυκλοφοριακού σχεδιασμού στα κέντρα των πόλεων».

«Επίσης», συνεχίζει ο κ. Πορτοκαλίδης, «Είναι πιστεύω κατανοητό ότι η πολιτική τιμολόγησης και τα μέτρα για το περιβάλλον, έτσι όπως προτάσσονται από την τέταρτη κατεύθυνση, αφορούν την πολιτική της κεντρικής κυβέρνησης και κυρίως τα υπουργεία ΥΠΕΧΩΔΕ και Μεταφορών. Οι τρεις όμως πρώτες βασικές κατευθύνσεις και οι δέσμες μέτρων που αυτές προτείνουν, αφορούν αρμοδιότητες και δράσεις που πρέπει να υλοποιηθούν από τις Τοπικές Αυτοδιοικήσεις και εκεί πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή σας».

«Γίνεται αντιληπτή η κεφαλαιώδης σημασία της Δημοτικής κυρίως Αρχής στον σχεδιασμό και την διαχείριση της Πόλης. Όσον αφορά την πρώτη κατεύθυνση πολιτικής, όλες οι δράσεις που αφορούν την ιεράρχηση του οδικού δικτύου, την οριοθέτηση των κεντρικών περιοχών και των περιοχών ήπιας κυκλοφορίας, την επιλογή και εφαρμογή των πολιτικών στάθμευσης στις κεντρικές περιοχές, την ιεραρχημένη ανάπτυξη υποδομών μεταφορών (οδικών αλλά κυρίως ΜΜΜ), τον καθορισμό των εναλλακτικών δικτύων κυκλοφορίας (πεζών και ποδηλάτου), την πολιτική των χρήσεων γης και των πολεοδομικών παραμέτρων που διέπουν τον αστικό χώρο (Σ.Δ., κλπ), είναι επιλογές της στρατηγικής του Δήμου για τον χωροταξικό / πολεοδομικό και συγκοινωνιακό σχεδιασμό. Δεν νομίζω ότι πρέπει να συμπληρώσουμε τίποτα παραπάνω για να κατανοήσουμε την κεφαλαιώδη σημασία που πρέπει να έχει ο σχεδιασμός και η εφαρμογή των πολιτικών στο επίπεδο της Αυτοδιοίκησης».
«Η ίδια σημασία προκύπτει και από την δεύτερη κατεύθυνση πολιτικής, μιας και ο φορέας υλοποίησης της είναι ο Δήμος. Σε αυτή εντάσσονται δράσεις για τον περιορισμό ή την τιμολόγηση (διόδια, ελεγχόμενη στάθμευση) της χρήσης του Ι.Χ. στις κεντρικές περιοχές, την προνομιακή αντιμετώπιση των ΜΜΜ και την προώθηση της χρήσης τους (βελτιστοποίηση υποδομής και προώθηση λειτουργίας τους), και την αναβάθμιση της οδικής ασφάλειας κ.λπ».
«Θα ήθελα όμως να σταθώ στην Τρίτη κατεύθυνση πολιτικής, μιας και μέσα από την εφαρμογή της είναι μια μεγάλη ευκαιρία να αναπλάσουμε την πόλη και να αλλάξουμε την εικόνα της. Με την προώθηση υποδομών για ήπιες μορφές μετακίνησης όπως είναι το ποδήλατο και το βάδισμα, τρόποι φιλικοί προς το περιβάλλον και υποστηρικτικοί της καλής υγείας, μπορούμε να επανασχεδιάσουμε με νέες αρχές και πρότυπα το δημόσιο χώρο. Πρέπει να μας γίνει βίωμα ότι επιδίωξη μας είναι να προσαρμοστεί η κυκλοφορία στο χαρακτήρα της πόλης και όχι το αντίθετο!. Η ανάγκη σχεδιασμού της πόλης κάτω από ένα νέο πρίσμα δεν είναι μόνο ανάγκη της παρούσας κατάστασης αλλά και της μελλοντικής μορφής της. Η βιώσιμη μετακίνηση (κινητικότητα) προϋποθέτει θυσίες αλλά και προσπάθεια από όλους μας, για να μπορέσουμε κάποια στιγμή να απολαύσουμε μια πόλη όπως την επιθυμούμε και την ονειρευόμαστε».

Η ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Ο επικεφαλής της παράταξης «πορεία στο μέλλον» δημοτικός σύμβουλος Γιάννης Λασκαράκης , κληθείς να σχολιάσει την έκθεση αυτή του ΥΠΕΧΩΔΕ, μας είπε τα εξής: «Είναι μια ολοκληρωμένη πρόταση που δείχνει ότι συντάχθηκε από ειδικούς επιστήμονες που γνωρίζουν ότι τα προβλήματα των ελληνικών πόλεων στο ζήτημα του κυκλοφοριακού έχουν φθάσει σχεδόν σε μη ανατρέψιμο σημείο. Οι προτάσεις τους βρίσκονται σε σωστή κατεύθυνση και μάλιστα οι περισσότερες συμπεριλαμβάνονται στο πρόγραμμά μας ή στις πρόσφατες προτάσεις μας για την απαλλοτρίωση ελεύθερων χώρων. Την ίδια στιγμή αφήνει έκθετη τη σημερινή δημοτική αρχή, αλλά και την μείζονα αντιπολίτευση, οι οποίες αρνούνται πεισματικά να φροντίσουν για την απαλλοτρίωση στρατηγικής σημασίας χώρων για την επίλυση των πολεοδομικών και κυκλοφοριακών προβλημάτων της Αλεξανδρούπολης.

Είναι λοιπόν και δική μας θέση ο «Ενιαίος χωροταξικός, πολεοδομικός και συγκοινωνιακός σχεδιασμός, καθώς και η συσχέτιση χρήσεων γης με τον σχεδιασμό και τη διαχείριση της συγκοινωνιακής υποδομής»

Μιλάμε συνεχώς για την «προώθηση βιώσιμων μεταφορικών συστημάτων και τη διαμόρφωση νέας παιδείας και κυκλοφορικής αγωγής των δημοτών».
Πρώτοι εμείς μιλήσαμε για την «ανάπτυξη μέσων σταθερής τροχιάς, όπως το τραμ, αλλά και για την προτεραιότητα των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και των ήπιων μορφών μετακίνησης (πεζοί, ποδήλατα)». Την ώρα που οι «μωροί» μας ειρωνεύονταν.
Από χρόνια παλεύουμε για την ανάπτυξη κυκλοφοριακών δακτυλίων περιφερειακής κίνησης, για τον περιορισμός διαμπερούς κυκλοφορίας και για τον καθορισμό περιοχών αποκλεισμού κυκλοφορίας Ι.Χ. (π.χ. κεντρικές εμπορικές περιοχές)
Αγωνιζόμαστε για τη «απόκτηση με απαλλοτρίωση των κοινόχρηστων χώρων που απαιτούνται για την αστική κινητικότητα», σε αντίθεση με την πολιτική της δημοτικής αρχής να αρνείται τις απαλλοτριώσεις, να απεμπολεί το δικαίωμά της στην διαχείριση των χρήσεων γης, προς όφελος των φίλων του και ιδιωτών.
Βασικές πολιτικές της παράταξής μας είναι:
Η προτεραιότητα στους πολίτες έναντι των οχημάτων
Η δημιουργία νέων (κυρίως υπογείων) χώρων στάθμευσης Ι.Χ., εκτός των κεντρικών περιοχών και υποχρεωτική κατασκευή πάρκινγκ στις νέες πολυκατοικίες (Σε αντίθεση με τη δημοτική αρχή που προωθεί τη μετατροπή της κεντρικής πλατείας Ανεξαρτησίας σε υπόγειο πάρκινγκ και απαλλάσσει τους εργολάβους οικοδομών του κέντρου από την υποχρέωση των χώρων στάθμευσης).
Η ελεγχόμενη στάθμευση με μικρό αντίτιμο, με διάθεση των εσόδων της στη βελτίωση των ΜΜΜ του δήμου. Εξαιρούνται οι μόνιμοι κάτοικοι.
Η «κατασκευή τερματικών σταθμών Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που να συνδυάζουν δύο ή περισσότερα μέσα (τραμ, τραίνο, λεωφορεία ΚΤΕΛ, αστικά, ποδήλατα, ΙΧ, ταξί) για μετεπιβίβαση των επιβατών. Αντίθετα ο Δήμαρχος χωροθετεί το ΚΤΕΛ εκτός πόλης χωρίς καμία συσχέτιση με τα άλλα μέσα μεταφοράς.
Οι δημόσιοι ή ιδιωτικοί χώροι στάθμευσης με συγκεκριμένα κριτήρια, σε περιαστικές περιοχές ή στην αρχή κεντρικών αστικών αρτηριών.
Η Εξασφάλιση χώρων για την στάθμευση των δικύκλων.
Διευκόλυνση των ΑμΕΑ, σε επίπεδο σχεδιασμού υποδομών και πρόσβασης σε αυτές, εγκαταστάσεων εντός των οχημάτων κ.α.
Προώθηση ενός πακέτου μέτρων ειδικά για την προώθηση του ποδηλάτου ως μεταφορικού μέσου, όπως ποδηλατοδρόμοι, δημοτικά ποδήλατα κοινής χρήσης με δανεισμό, ρύθμιση φαναριών για ροή ποδηλάτων κλπ.

Όλα αυτά ήταν και είναι οι θέσεις της παράταξης μας για το κυκλοφοριακό. Θέσεις που καθημερινά εμπλουτίζονται από νέες προτάσεις και απόψεις των πολιτών και των επιστημόνων που διαθέτουμε. Θέσεις που αποσκοπούν στην προσαρμογή της πόλης στις ανάγκες των κατοίκων και όχι το ανάποδο. Χαιρόμαστε που και οι θέσεις της πολιτείας ταυτίζονται με τις δικές μας. Το μόνο που λείπει είναι η πολιτική βούληση της σημερινής δημοτικής αρχής και η ικανότητά της να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται. Κάθε μέρα που περνάει το κάνει αυτό και πιο εξόφθαλμο. Κάθε μέρα που περνάει η κατάσταση γίνεται μη αναστρέψιμη…

Εφημερίδα Η ΓΝΩΜΗ, φύλλο 28.03.2008

«Κυκλοφοριοκτονία …»

Αλήθεια, η σημερινή κατάσταση της πόλης μας και κυρίως οι συνθήκες κυκλοφορίας στους δρόμους, μπορούν να μας κάνουν να νιώθουμε ότι ζούμε σε μια ανθρώπινη και πάνω απ’ όλα βιώσιμη πόλη; Μια εύλογη σκέψη που πρέπει να περνά από το μυαλό όλων μας, όταν βρισκόμαστε μπροστά σε μια καθημερινότητα που συνεχώς επιδεινώνεται δραματικά κυρίως στις κεντρικές περιοχές. Τελικά, μπορεί αυτή η πόλη να βρει τη χαμένη ισορροπία της, την όμορφη καθημερινότητα που τόσο αναπολούν οι παλαιότεροι κάτοικοι; Υπάρχει ακόμα χρόνος και προοπτική να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση και να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής των κατοίκων μέσα από τη βελτίωση και την οργάνωση της κυκλοφορίας των πεζών και των οχημάτων;

Ερωτήματα που, αν και τίθενται συχνά προς τις τοπικές διοικήσεις και Αρχές του τόπου, εν τούτοις οι απαντήσεις ποτέ δεν είναι επαρκείς και κυρίως οι διάφορες παρεμβάσεις δεν φαίνεται να δίνουν καμία λύση. «Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε» θα λέγαμε αν θέλαμε να παρουσιάσουμε την κατάσταση με μια δόση σαρκασμού, αλλά με πλήρη επίγνωση του εγκλήματος που διαπράττουμε! Για να είμαστε πιο ειλικρινείς, το βασικό ερώτημα που απασχολεί όλους μας είναι:

‘’Μπορούμε να κυκλοφορούμε όπως θέλουμε, να παρκάρουμε όπου νομίζουμε και όπου μας βολεύει ή μας καπνίσει και κυρίως μπορούμε να χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο μας στο κέντρο της πόλης χωρίς περιορισμούς;’’

Η απάντηση είναι ένα ξερό ΟΧΙ !!! Οι πιέσεις που δέχεται το κέντρο της πόλης, από το καθημερινώς διογκούμενο κυκλοφοριακό φορτίο που οφείλεται και στα νεοεισερχόμενα αυτοκίνητα αλλά και στις παρωχημένες κυκλοφοριακές αντιλήψεις, είναι ασφυκτικές μέχρι και κυκλοφοριοκτόνες.

Οι αρνητικές συνέπειες από την γενικευμένη χρήσης του ΙΧ αυτοκινήτου είναι τόσο σημαντικές για την βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης που δεν είναι πλέον αυτονόητο ότι ο καθένας μπορεί να μετακινείται καθημερινά όπου θέλει, με τον τρόπο που αυτός θέλει. Θέτοντας το θέμα διαφορετικά, είναι ζήτημα πλέον εάν κάθε πολίτης μπορεί να χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του κατά βούληση απλά επειδή διατίθεται η υποδομή (οδικό δίκτυο, θέσεις στάθμευσης κλπ.) ή εάν μπορούν και πρέπει να επιβληθούν περιορισμοί σε αυτού του είδους την ελευθερία. Παρά την κεφαλαιώδη σημασία του ΙΧ αυτοκινήτου σε εθνική αλλά και οικογενειακή κλίμακα, οι αρνητικές επιπτώσεις από την υπερβολική χρήση σε σχέση με την ισόνομη και αειφόρο λειτουργία της πόλης επιβάλλουν αντικίνητρα, ακόμα και περιορισμούς με σκοπό τη δραστική περικοπή του. Για το λόγο αυτό δεν μπορεί να αναγνωρισθεί "δικαίωμα" στην χρήση του ΙΧ αυτοκινήτου σε αντίθεση με τα δικαιώματα των πεζών.

Αντίθετα από ότι συνέβη στην πόλη μας και γενικά στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας, πολλές ευρωπαϊκές χώρες όταν βρέθηκαν μπροστά σε παρόμοια προβλήματα, αντί να ενισχύσουν τη χρήση των μηχανοκίνητων οχημάτων στις πόλεις (πολλές από τις οποίες είναι ιστορικές και πυκνοδομημένες), ευνόησαν τις συλλογικές μεταφορές, την ποδηλασία και την πεζοκίνηση, με αποτέλεσμα τη βελτίωση της εικόνας και της ποιότητας ζωής στις πόλεις (π.χ. Ζυρίχη, Κοπεγχάγη, Άμστερνταμ κλπ), πράγμα που είχε και ευνοϊκές συνέπειες στην οικονομική δραστηριότητα (τουρισμός, προσέλκυση στελεχών επιχειρήσεων κλπ).

Η εντύπωση που δίνει σήμερα η πόλη μας είναι περισσότερο μιας τριτοκοσμικής παρά μιας αστικής περιοχής ανεπτυγμένου (οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά) κράτους. Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους, ότι η εξισορρόπηση της κυκλοφορίας στην πόλη, απαραίτητη προϋπόθεση για την βιώσιμη ανάπτυξή της, επιβάλλει μείωση της χρήσης του ιδιωτικού αυτοκινήτου με παράλληλη ανάπτυξη εναλλακτικών και πιο φιλικών προς το περιβάλλον μέσων μεταφοράς. Εδώ εντοπίζεται η μεγάλη ευθύνη των πολιτικών που αντί να στηρίζουν παρεμβάσεις απαραίτητες για την πόλη, αρέσκονται στην αδράνεια και σε προτάσεις μηδενικού κόστους χωρίς κανένα αποτέλεσμα για τους πολίτες.

Οι σύγχρονες τάσεις της πολεοδομίας και της κυκλοφοριακής τεχνικής ορίζουν ότι οι μεταφορές στην πόλη πρέπει να βασίζονται κυρίως στα μέσα μαζικής μεταφοράς, την ποδηλασία και την πεζοκίνηση και όχι στη χρήση του ΙΧ οχήματος. Ζητούμενο πλέον δεν είναι η υλοποίηση νέων έργων υποδομής (δρόμοι, χώροι στάθμευσης κ.λπ) αλλά κυρίως η αποτελεσματική διαχείριση των υφιστάμενων. Κοινωνική πολιτική δεν αποτελεί η μείωση του κόστους απόκτησης και χρήσης του ΙΧ αυτοκινήτων. Πραγματικά κοινωνική καθώς και περιβαλλοντικά ευαίσθητη πολιτική είναι η βελτίωση της ποιότητας και συχνότητας των δημοσίων συγκοινωνιών, καθώς και η εξασφάλιση της δυνατότητας για άνετη και ευχάριστη πεζή μετακίνηση για όλους.

Η ανάγκη διαχείρισης της κυκλοφορίας κάτω από ένα νέο πρίσμα δεν είναι μόνο ανάγκη της παρούσας κατάστασης της πόλης αλλά και της μελλοντικής μορφής της. Η αύξηση του πληθυσμού και κατά συνέπεια η αύξηση του αριθμού των αυτοκινήτων επιβάλλουν τη λήψη μέτρων.

Κύρια επιδίωξη είναι να προσαρμοστεί η κυκλοφορία στο χαρακτήρα της πόλης και όχι το αντίθετο!

Πρέπει να πάψουμε να ενεργούμε και σκεφτόμαστε με κύριο γνώμονα την εξυπηρέτηση του ΙΧ αυτοκινήτου. Είναι καιρός να το απομυθοποιήσουμε το μέσο αυτό και να αρχίσουμε να σχεδιάζουμε τις πόλεις μας με κέντρο τον πολίτη και τις ανάγκες του.

Η βιώσιμη μετακίνηση (κινητικότητα) προϋποθέτει θυσίες αλλά και προσπάθεια από όλους μας, για να μπορέσουμε κάποια στιγμή να απολαύσουμε μια πόλη όπως την επιθυμούμε και την ονειρευόμαστε ….. μια όμορφη πόλη.

Νέα Αλλαγή – Ανοιχτή επιστολή προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ

Πρόεδρε,
Παρακολουθώντας τον τελευταίο καιρό τον προσυνεδριακό διάλογο του ΠΑΣΟΚ, ως μέλη της ΝΟΕΣ αλλά πάνω απ’ όλα ως νέοι άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τα πολιτικά δρώμενα τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, και με αφορμή την επίσκεψη σου στην περιοχή μας, σου εκφράζουμε με λίγες λέξεις τις σκέψεις μας για το παρόν και το μέλλον του κινήματος.

Λίγες μέρες πριν το συνέδριο και τίποτα δεν φαίνεται να είναι ικανό να αναστρέψει τη δηλωμένη απογοήτευση του κόσμου, που εκφράστηκε σε μεγάλο βαθμό κατά τις τελευταίες εκλογές. Τουναντίον, μεγιστοποιείται η απαξίωση της πολιτικής και πλήττει κυρίως τον πολιτικό και κοινωνικό χώρο της κεντροαριστεράς. Σήμερα το ΠΑΣΟΚ, αν και στην αξιωματική αντιπολίτευση, βρίσκεται σε μια λανθάνουσα πορεία αποδόμησης σε ένα πάλαι ποτέ προνομιακό μέτωπο, αυτό της ιδεολογικής και πολιτικής συγκρότησής του.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι απώλεσε την επαφή, την επικοινωνία του με τις ομάδες αυτές που αποτελούσαν διαχρονικά τον προνομιακό χώρο του. Έχασε την ατμομηχανή του, που δεν είναι άλλη από την κοινωνική και πολιτική υπεροχή του! Οι αρχές, οι αξίες και τα οράματα του για ελευθερία, δικαιοσύνη, λαϊκή κυριαρχία, αποκέντρωση, αυτοδιοίκηση, συμμετοχικότητα κλπ αλλοτριώθηκαν και κατέστησαν μη πειστικές διακηρύξεις. Ακόμη και το κυρίαρχο σύνθημα των τελευταίων εκλογών, αυτό της νέας αλλαγής, πέρασε απαρατήρητο.

Ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ πλανάται. Γιατί δεν μπορεί να πείσει για την διαφορετικότητα και την ποιότητα του έναντι της συντηρητικής παράταξης και των λοιπών κομμάτων της αριστεράς;

Η απάντηση αν και πικρή, πρέπει να ειπωθεί ανοιχτά και ξεκάθαρα. Δεν μπορείς να επικαλείσαι ένα νέο ξεκίνημα με παλιά υλικά και βαρίδια της κυβερνητικής πορείας του κόμματος. Η πρόταση αυτή δεν αποτελεί μομφή κατά της κατά τα άλλα ιδιαίτερα αποδοτικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά αναδεικνύει το τέλος της εποχής αυτής, και μαζί και το τέλος των προσώπων που την εξέφρασαν. Η μακρόχρονη διατήρηση στην εξουσία, μετέτρεψε το κίνημα σε ένα κλειστό κύκλωμα ημετέρων και κρατικών αξιωματούχων που το οδήγησαν στην πλήρη αποκοπή του από την κοινωνία και κυρίως από το πιο ενεργό και πολλά υποσχόμενο κομμάτι, αυτό των νέων ανθρώπων.

Σήμερα, η ανανέωση του κινήματος, αν και αποτελεί βασική πολιτική σου θέση, φαίνεται να είναι μια ψευδεπίγραφη επιταγή, μια δήλωση κενού περιεχομένου. Δεν υποστηρίζουμε, πρόεδρε, την ανανέωση με όρους ηλικιακούς, αλλά με όρους πολιτικούς. Δεν είμαστε από τους νέους που πιστεύουν ότι πρέπει να αποσυρθούν όλα τα παλιά στελέχη για να παραχωρήσουν τη θέση τους στους νέους. Πιστεύουμε πως το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται νέες ιδέες, ανεξαρτήτου ηλικίας, χρειάζεται την εμπειρία και τη γνώση των παλαιότερων και τη φλόγα και τα οράματα των νεότερων. Διαφωνούμε με κάποιους νέους που εκφράζονται με ξύλινη γλώσσα στην πολιτική, που αναπαράγουν συνθήματα και όρους πεπαλαιωμένους. Η πολιτική ωριμότητα και ο πολιτικός λόγος επέρχονται μέσα από την τριβή με την καθημερινότητα, με την κατανόηση των εννοιών και με την εμπειρία που προσφέρει η συνεχής ενασχόληση με τα κοινά. Πολύ συχνά ακούμε σε συζητήσεις παλαιότερα στελέχη να λένε «να προτάξουμε τους νέους μπροστά», «να ακούσουμε τι έχουν να μας πουν», «να δώσουμε τόπο στα νιάτα». Ποιοι όμως το κάνουν πράξη αυτό; Και ποιους τελικά προωθούν; Λίγοι είναι οι άνθρωποι που το πιστεύουν πραγματικά αυτό και οραματίζονται ένα μέλλον που η συμμετοχή των νέων θα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πολιτικής κατάστασης στη χώρα. Θέλουμε να πιστεύουμε πως ένας από αυτούς είσαι και εσύ Πρόεδρε.

Δεν διεκδικούμε θέση στο πολιτικό σύστημα ως αυτόκλητοι συνεχιστές μιας συντεχνιακής παράδοσης, αλλά πιστεύουμε στην λειτουργία της δημοκρατίας εντός του κινήματος. Οραματιζόμαστε την ίση μεταχείριση όλων υπό το πρίσμα μιας εσωτερικής αυτοοργάνωσης που θα δίνει την ευκαιρία και την δυνατότητα να διακρίνονται οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις. Θέλουμε ένα κόμμα ανοιχτό, που να αφουγκράζεται την κοινωνία, να μην λαϊκίζει και κυρίως να πηγαίνει αντίθετα στο ρεύμα όταν αυτό το απαιτεί η εποχή. Δεν δεχόμαστε άλλους συμβιβασμούς και στρογγυλεύσεις και απαιτούμε καθαρές θέσεις όσο επίπονες και αν είναι αυτές ανεξαρτήτου πολιτικού κόστους. Στην τελική, επιδίωξη του κινήματος θα πρέπει να είναι η προετοιμασία των συνθηκών μιας πραγματικής ανανέωσης τόσο σε ιδέες όσο και σε πρακτικές που να καθιστούν την νέα αλλαγή αποδεκτή από την βάση του κινήματος.

Θλιβόμαστε και απογοητευόμαστε όταν ακούμε από κάποιους ότι πρέπει να ξαναβρούμε το «παλιό» ΠΑΣΟΚ, αυτό που κέρδιζε τις εκλογές και κυβερνούσε τα τελευταία 20 χρόνια. Μα, αυτός είναι αλήθεια ο μοναδικός στόχος αυτή τη στιγμή; Να κυβερνήσει πάλι το ΠΑΣΟΚ; Ή να επαναπροσδιορίσει του στόχους του και να προσαρμοστεί στη σημερινή κατάσταση της χώρας;

Κάποιοι μιλάνε για ενότητα ενώ ταυτόχρονα δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν ένα βήμα πίσω και να συναινέσουν με κανέναν, παρά μόνο απαιτούν από τους άλλους να συναινέσουν μαζί τους. Μιλάνε για ανανέωση και αυτοκάθαρση ενώ ταυτόχρονα βγάζουν τον εαυτό τους απ΄ έξω εννοώντας ότι κάποιοι άλλοι (ποιοι άραγε;) πρέπει να απομακρυνθούν γιατί με την παρουσία τους κάνουν κακό στο κίνημα. Πότε επιτέλους θα αναλάβει ο καθένας την ευθύνη που του αναλογεί;

Πρόεδρε, δεν αντέχουμε άλλο την διαιώνιση ενός τοπικού «διευθυντηρίου» το οποίο ορίζει, χρίζει, ανεβάζει και κατεβάζει, πράττει και λειτουργεί με όρους και τακτικές απολιτικής συμπεριφοράς. Και όλα αυτά υπό την πλήρη και σθεναρή υποστήριξη και ανοχή της κεντρικής οργάνωσης του κινήματος. Γνωρίζεις πολύ καλά ότι με αυτές τις τακτικές, οι τοπικοί άρχοντες και οι αυτοδιοικήσεις δεν αναδεικνύονται μέσα από την κοινωνία και ως εκ τούτου δεν εκφράζουν τις αγωνίες και τις ανάγκες του λαού που εκπροσωπούν. Σου θυμίζουμε πρόεδρε, ότι εσύ πρώτος έθεσες το ζήτημα της εκλογής των τοπικών αρχόντων και προσπάθησες να υιοθετήσεις μια νέα αντιπροσωπευτική, συλλογική και άμεση δημοκρατική εκλογή τους μέσα από τα όργανα του κόμματος. Τι έγιναν οι εξαγγελίες αυτές; Θα συνεχίσουν τα χρίσματα να «δωρίζονται» σε παρατάξεις που δεν μπορούν και δεν έχουν την πολιτική βούληση αλλά και την ιδεολογική ταυτότητα, να εκφράσουν τις ιδέες και τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ για την Αυτοδιοίκηση με αποτέλεσμα να το εκθέτουν στην τοπική κοινωνία;

Κάποιοι τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, έφεραν το ΠΑΣΟΚ στην κατάσταση που είναι σήμερα. Δυστυχώς όμως κανένας δεν παραδέχεται το μερίδιο ευθύνης που πρέπει να αναλάβει. Πόσο μάλλον στην τοπική κοινωνία μας, όπου το κίνημα είναι αποστασιοποιημένο και δεν εκφράζει τις θέσεις και τις απόψεις του στα μεγάλα και κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν όλους μας. Καμία σαφή θέση δεν έχει διατυπωθεί για τα αναπτυξιακά σχέδια της κυβέρνησης όπως ο αγωγός πετρελαίου και τα χρυσωρυχεία Θράκης, τη στιγμή που όλα αυτά έχουν προκαλέσει την ανησυχία και τις έντονες αντιδράσεις του κόσμου. Τότε, ποια η σκοπιμότητα ύπαρξης των τοπικών οργανώσεων και ποιος ο ουσιαστικός ρόλος τους στην αναγέννηση του κινήματος; Είναι θλιβερή η σημερινή εικόνα τους, να αποτελούν πεδία προσωπικών επιδιώξεων και τακτικών και χώρους πελατειακών εξυπηρετήσεων.

Όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι η μεγάλη ευκαιρία του κινήματος είναι μπροστά του. Το επικείμενο συνέδριο, είναι μια πρώτης τάξεως δυνατότητα για μία, αυτή τη φορά, ουσιαστική, πολιτική και πρωτίστως ειλικρινής ιδεολογική και προγραμματική τοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ στο νέο πολιτικό περιβάλλον και στις νέες προκλήσεις της εποχής. Η δυνατότητα ενός πολιτικού φορέα να αναγεννηθεί από τις στάχτες του, όσο ακραίο και αν ακούγεται αυτό, ακριβώς αντικατροπτίζει την πολιτική και κοινωνική δυναμική του. Την ικανότητα του να αλλάξει την νομοτέλεια των πραγμάτων, να μετουσιώσει τις ιδέες του σε σαφείς πολιτικές σταθερές και να τις κάνει πράξη.

Το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να χαρακτηρίζεται ως προοδευτικό κίνημα και για να μπορέσει ξανά να αγγίξει την κοινωνία, θα πρέπει να κατανοήσει ότι στην εποχή της εικόνας, της μετριότητας και της εύκολης πολιτικάντικης ρητορείας, θα πρέπει να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού και να επιδιώξει να επανατοποθετήσει τις ιδέες και την προοπτική πάνω από όλα. Τώρα, στην εποχή της απόλυτης κατάπτωσης του πολιτικού συστήματος θα πρέπει να ανοίξει νέους ορίζοντες, να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τα ενεργά μέλη της κοινωνίας. Να ξαναδώσει προοπτική σε μια απογοητευμένη γενιά που φαίνεται να έχει χάσει την πίστη της για αλλαγή.

Πρόεδρε, διεκδικούμε με όλες μας τις δυνάμεις, το δικαίωμα να εκφράζουμε λόγο και να συμμετέχουμε στην πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα του κινήματος.

Απαιτούμε από εσένα το προσωπικό σου ενδιαφέρον για να απαλλαχθεί ο τόπος μας από αυτόκλητους εκπροσώπους και καθεστωτικούς μεσάζοντες του πολιτικού συστήματος που ανταλλάσσουν θέσεις και ρόλους μεταξύ τους, αποκλείοντας κάθε προσπάθεια για νέα πρόσωπα και ιδέες.

Πρόεδρε μπορείς να φέρεις την νέα αλλαγή, αρκεί να το τολμήσεις.
Τότε όλοι εμείς οι ανησυχούντες νέοι θα σταθούμε αρωγοί στην προσπάθεια για μια νέα κοινωνική και πολιτική αλλαγή.

Με εκτίμηση,
Τα μέλη της ΝΟΕΣ


Πορτοκαλίδης Κώστας
Τσαραγκλή Έφη
Ρουμελιώτης Γιώργος