Και όλοι εμείς οι υπόλοιποι να καπηλευόμαστε, ο καθένας με τον τρόπο του, μια δολοφονία για να ξυπνήσουμε…
Πόσοι ακόμα αθώοι…
Μια ολόκληρη ελληνική κοινωνία κοιμάται εδώ και 30 χρονιά τον ύπνο της μεταπολίτευσης. Μιας μεταπολίτευσης που ξεκίνησε με όραμα και ιδανικά για ένα καλύτερο αύριο, το δικό μας αύριο.
Μια ολόκληρη ελληνική κοινωνία κοιμάται εδώ και 30 χρονιά τον ύπνο της μεταπολίτευσης. Μιας μεταπολίτευσης που ξεκίνησε με όραμα και ιδανικά για ένα καλύτερο αύριο, το δικό μας αύριο.
Και αυτό το αύριο ήρθε….Το ζούμε σήμερα. Χωρίς προοπτική για το μέλλον, με ξεφτισμένες αξίες και ιδανικά. Με την ελληνική κοινωνία να στηρίζεται πλέον σε σαθρά θεμέλια, απαίδευτη, χωρίς κριτική σκέψη…
Τα λάθη του παρελθόντος δεν μας δίδαξαν. Βιώνουμε όλοι καθημερινά το 'μεγαλείο' της σύγχρονης Ελλάδας, με συστηματική απάθεια τόσα χρόνια, 'δικαιολογώντας' τους εαυτούς μας με τα γνωστά αποφθέγματα (….. ε! στην Ελλάδα ζούμε ..έτσι είναι, έτσι μάθαμε, δεν αλλάζει…και άλλα παρόμοια), προσπαθώντας να αυτοαπαλαχτούμε από τις ευθύνες.
Την ευθύνη για την δολοφονία ενός αθώου παιδιού την έχουμε όλοι μας. Όποιος πιστεύει πως η παραδειγματική 'τιμωρία' των φυσικών αυτουργών δικαιώνει, αυταπατάται….
Η ανοχή μας όλα αυτά τα χρόνια δολοφονεί καταρχάς πνευματικά όλες τις επόμενες γενιές.
Η ανοχή όμως δεν ξεκινάει από τα 'σοβαρά' ζητήματα που απασχολούν κατά καιρούς την επικαιρότητα του τόπου (μακρύς ο κατάλογος … και από πού να ξεκινήσει κανείς)
Η ανοχή μας ξεκινά από την ‘απαλλακτική’ αθωότητα του καθενός καθημερινά, ως κομμάτι της μάζας:
Να πάρουμε τη σειρά του άλλου στο ταμείο, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Να πετάξουμε τα σκουπίδια μας οπουδήποτε, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Να χτίσουμε αυθαίρετα, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Να αντιγράψουμε στις εξετάσεις στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Να μην πληρώσουμε φόρο, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Να ψηφήσουμε το Α κόμμα για να βολευτούμε, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Μια διαρκής ‘απαλλακτική’ μίμηση που μας βολεύει …. Μια διαρκής ‘απαλλακτική’ μίμηση, που όμως σε τελική ανάλυση μας αυτοκαταστρέφει.
Γιατί? Γιατί, κατά κύριο λόγω είμαστε απαίδευτοι.
Ας γίνουμε καλύτεροι και ευσυνείδητοι πολίτες όλοι εμείς, ο κάθε ένας ξεχωριστά.
Ας απαιτήσουμε ουσιαστική παιδεία για τα παιδία μας, ώστε να έχουν την δυνατότητα ελεύθερης, ουσιαστικής και κριτικής σκέψης για να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τα δικά τους παιδία. Εμείς αποτύχαμε.
Η ελληνική κοινωνία έχει πια την ανάγκη περισσότερο από ποτέ να αναδιοργανωθεί σε βάθος. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο από πολίτες με ουσιαστική παιδεία και κριτική σκέψη.
Την ευθύνη για την δολοφονία ενός αθώου παιδιού την έχουμε όλοι μας. Όποιος πιστεύει πως η παραδειγματική 'τιμωρία' των φυσικών αυτουργών δικαιώνει, αυταπατάται….
Η ανοχή μας όλα αυτά τα χρόνια δολοφονεί καταρχάς πνευματικά όλες τις επόμενες γενιές.
Η ανοχή όμως δεν ξεκινάει από τα 'σοβαρά' ζητήματα που απασχολούν κατά καιρούς την επικαιρότητα του τόπου (μακρύς ο κατάλογος … και από πού να ξεκινήσει κανείς)
Η ανοχή μας ξεκινά από την ‘απαλλακτική’ αθωότητα του καθενός καθημερινά, ως κομμάτι της μάζας:
Να πάρουμε τη σειρά του άλλου στο ταμείο, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Να πετάξουμε τα σκουπίδια μας οπουδήποτε, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Να χτίσουμε αυθαίρετα, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Να αντιγράψουμε στις εξετάσεις στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Να μην πληρώσουμε φόρο, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Να ψηφήσουμε το Α κόμμα για να βολευτούμε, γιατί όλοι αυτό κάνουν
Μια διαρκής ‘απαλλακτική’ μίμηση που μας βολεύει …. Μια διαρκής ‘απαλλακτική’ μίμηση, που όμως σε τελική ανάλυση μας αυτοκαταστρέφει.
Γιατί? Γιατί, κατά κύριο λόγω είμαστε απαίδευτοι.
Ας γίνουμε καλύτεροι και ευσυνείδητοι πολίτες όλοι εμείς, ο κάθε ένας ξεχωριστά.
Ας απαιτήσουμε ουσιαστική παιδεία για τα παιδία μας, ώστε να έχουν την δυνατότητα ελεύθερης, ουσιαστικής και κριτικής σκέψης για να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τα δικά τους παιδία. Εμείς αποτύχαμε.
Η ελληνική κοινωνία έχει πια την ανάγκη περισσότερο από ποτέ να αναδιοργανωθεί σε βάθος. Και αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο από πολίτες με ουσιαστική παιδεία και κριτική σκέψη.
Αυτή θα πρέπει να είναι η πρωταρχική απαίτηση όλων τούτες τις κρίσιμες ώρες.
Ας αναλογιστούμε όταν έρθει η ώρα της κάλπης τα πεπραγμένα στο παρελθόν όλων, των κυβερνόντων και μη κομματικών σχηματισμών. Η λύση δεν μπορεί να είναι και πάλι μονόδρομος. Δεν είναι δυνατόν να ανέχεται κανένας πολίτης αυτής της χώρας την 'μοιρασιά' ποσοστών προτίμησης κομμάτων πάνω από το νεκρό σώμα ενός παιδιού. Έχουν αποτύχει όλοι, αποδεδειγμένα… σημερινοί και παλιοί κυβερνόντες, ακόμα και τα λοιπά κόμματα που παραμένουν ακόμα χωρίς στόχους και σαφή περιεχόμενο.
Δεν μπορεί να είναι λύση η επιλογή του 'λιγότερου' χειρότερου. Και αν δεν υπάρχει ο κατάλληλος, επιλογή αποτελεί η ‘μη επιλογή’. Η δημοκρατία προσφέρει αυτή τη δυνατότητα. Και αν κάτι τέτοιο αποτελεί την ύστατη λύση δημοκρατίας, είναι ο μόνος τρόπος να αποδείξουμε ως πολίτες πως γυρίζουμε τις πλάτες σε όλες αυτές τις πολιτικές, που κατέστησαν την ελληνική κοινωνία νοσηρή.
Αν δεν επιλέξουμε κάποιον από όλους τους σημερινούς πολιτικούς, θα βρεθούν προ των ευθυνών τους. Εμείς είμαστε εκείνοι που τους δίνουμε αξία με την ψήφο μας. Η τιμωρία τους είναι να μην τους επιλέξουμε, εωσότου αναδειχθούν νέες, φωτεινές πολιτικές φωνές, απαλλαγμένες από τα πάντως τύπου κατεστημένα συμφέροντα, θέλοντας να αναπτύξουν δράση με γνώμονα την ανόρθωση της χώρας μας σε όλους του τομείς.
Συγγνώμη Αλέξη
Ας αναλογιστούμε όταν έρθει η ώρα της κάλπης τα πεπραγμένα στο παρελθόν όλων, των κυβερνόντων και μη κομματικών σχηματισμών. Η λύση δεν μπορεί να είναι και πάλι μονόδρομος. Δεν είναι δυνατόν να ανέχεται κανένας πολίτης αυτής της χώρας την 'μοιρασιά' ποσοστών προτίμησης κομμάτων πάνω από το νεκρό σώμα ενός παιδιού. Έχουν αποτύχει όλοι, αποδεδειγμένα… σημερινοί και παλιοί κυβερνόντες, ακόμα και τα λοιπά κόμματα που παραμένουν ακόμα χωρίς στόχους και σαφή περιεχόμενο.
Δεν μπορεί να είναι λύση η επιλογή του 'λιγότερου' χειρότερου. Και αν δεν υπάρχει ο κατάλληλος, επιλογή αποτελεί η ‘μη επιλογή’. Η δημοκρατία προσφέρει αυτή τη δυνατότητα. Και αν κάτι τέτοιο αποτελεί την ύστατη λύση δημοκρατίας, είναι ο μόνος τρόπος να αποδείξουμε ως πολίτες πως γυρίζουμε τις πλάτες σε όλες αυτές τις πολιτικές, που κατέστησαν την ελληνική κοινωνία νοσηρή.
Αν δεν επιλέξουμε κάποιον από όλους τους σημερινούς πολιτικούς, θα βρεθούν προ των ευθυνών τους. Εμείς είμαστε εκείνοι που τους δίνουμε αξία με την ψήφο μας. Η τιμωρία τους είναι να μην τους επιλέξουμε, εωσότου αναδειχθούν νέες, φωτεινές πολιτικές φωνές, απαλλαγμένες από τα πάντως τύπου κατεστημένα συμφέροντα, θέλοντας να αναπτύξουν δράση με γνώμονα την ανόρθωση της χώρας μας σε όλους του τομείς.
Συγγνώμη Αλέξη
Ειρήνη Ντότσικα
iasemi@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου