Μεγάλη συζήτηση έχουν προκαλέσει οι παρεμβάσεις που ήδη έχει αρχίσει να υλοποιεί ο Δήμος Αλεξανδρούπολης μιας και όλα περιστρέφονται στους ρυθμούς των ποδηλατοδρόμων και της σκοπιμότητας τους. Γενικά πρέπει να νιώθουν δικαιωμένοι όλοι αυτοί (και ο υπογράφων μαζί) που εδώ και πολλά χρόνια έχουν εκφράσει ανάλογες απόψεις για την υιοθέτηση ήπιων μέσων μετακίνησης στο κέντρο της πόλης και κυρίως για την ανάγκη να αλλάξει η αντίληψη για τον τρόπο που διαχειριζόμαστε την κυκλοφορία. Νομίζω, μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι οποιαδήποτε παρέμβαση λειτουργεί προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να χαρακτηριστεί ως ωφέλιμη και σε κάθε περίπτωση μη απορριπτέα.
Δεν θα ήθελα να κουράσω με τις αρχές σχεδιασμού των ποδηλατοδρόμων ή τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να έχουν. Αυτά αποτελούν μια μάλλον τεχνική συζήτηση που δεν ενδιαφέρει τους πολίτες. Αυτό που ενδιαφέρει όμως και αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη αδυναμία της συγκεκριμένης δημοτικής αρχής είναι το έλλειμμα ενημέρωσης, συζήτησης και διαβούλευσης που χαρακτηρίζει το σύνολο των παρεμβάσεων που επιχειρεί να υλοποιήσει.
Σκέφτηκε κανείς ότι η γενική μουρμούρα που επικρατεί σήμερα για τις συγκεκριμένες παρεμβάσεις, μπορεί εν πολλοίς να οφείλεται στην άγνοια των πολιτών για το τι επιδιώκεται να γίνει;
Υπήρξε ποτέ μια συγκεκριμένη, σοβαρή, συγκροτημένη, ειλικρινής και πάνω από όλα ανοικτή συζήτηση (διαβούλευση);
Τέθηκαν στην κοινή κριτική τα οφέλη και οι τυχόν αδυναμίες τους;
Αναζητήθηκαν οι κοινωνικές συμμαχίες που θα μπορούσαν να στηρίξουν το συγκεκριμένο εγχείρημα και κυρίως να δημιουργήσουν τις συνθήκες για την αποδοχής τους;
Η απάντηση είναι μάλλον προφανής…
Προσωπικά, συμμετέχοντας στην επιτροπή κυκλοφοριακών ρυθμίσεων του Δήμου για πάνω από τέσσερα χρόνια, δεν θυμάμαι ποτέ να υπήρξε καμία ανάλογη συζήτηση πλην κάποιων προφανών εγκρίσεων μελετών που στην τελική δεν έχουν και καμία πρακτική σημασία. Τι να συζητήσει μια ομάδα πολιτών χωρίς ειδικές γνώσεις, για τετελεσμένες και οριστικές αποφάσεις που αποτυπώνονται σε ένα τεχνικό σχέδιο!!! Προφανώς τίποτα. Η διαδικασία αυτή έχει αναιρεθεί εκ της φύσεως της και δεν προσφέρει πλέον τίποτα …
Για όσους δεν έχουν κατανοήσει επακριβώς την διαδικασία της διαβούλευσης, αυτή δεν γίνεται στο στάδιο που τα έργα είναι έτοιμα να υλοποιηθούν όπως συνήθως γίνεται, αλλά στη φάση της σύλληψης και σχεδίασης τους.
Είναι μάλλον αργά νομίζω, αλλά κάτι μπορούμε να καταφέρουμε έστω και τώρα, αν επιτέλους η δημοτική αρχή κατανοήσει τη σημασία της διαβούλευσης και έστω αναδρομικά, θα το δεχτούμε, ανοίξει μια συζήτηση με δική της πρωτοβουλία για το τι σκοπεύει να κάνει με τους ποδηλατοδρόμους αλλά και με άλλες σοβαρές παρεμβάσεις που ετοιμάζει. Σημειώνω μια πραγματικότητα, ότι όταν ανάλογες συζητήσεις άνοιξαν από ομάδες πολιτών και δημοτικές παρατάξεις, τα τελικά αποτελέσματα ήταν μάλλον θετικά για την συνολική ωρίμανση των συγκεκριμένων πολιτικών. Η συγκεκριμένη δημοτική αρχή όμως, έλαμπε πάντα δια της απουσίας της. Αν έστω και καθυστερημένα, έχει κατανοήσει τη σημασία και τη σκοπιμότητα που μπορεί να έχουν τέτοιες παρεμβάσεις στη βελτίωση της μελλοντικής εικόνας της πόλης κάνοντας την πιο βιώσιμη, τότε αποτελεί μια πρόοδο και θα μας βρει όλους σύμμαχους.
Ελλοχεύει όμως ο κίνδυνος και αυτή τη φορά, να δικαιωθούν οι «Κασσάνδρες» που λένε ότι οι ποδηλατόδρομοι αποτελούν πρόχειρα έργα βιτρίνας που θα αναγκαστούμε πολύ γρήγορα να αναθεωρήσουμε ή να εγκαταλείψουμε !!!
Θέλω να πιστεύω ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε ούτε τα αυτονόητα…
Φιλικά
Πορτοκαλίδης Κων/νος
Χωροτάκτης – Πολεοδόμος Μηχανικός
Δεν θα ήθελα να κουράσω με τις αρχές σχεδιασμού των ποδηλατοδρόμων ή τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να έχουν. Αυτά αποτελούν μια μάλλον τεχνική συζήτηση που δεν ενδιαφέρει τους πολίτες. Αυτό που ενδιαφέρει όμως και αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη αδυναμία της συγκεκριμένης δημοτικής αρχής είναι το έλλειμμα ενημέρωσης, συζήτησης και διαβούλευσης που χαρακτηρίζει το σύνολο των παρεμβάσεων που επιχειρεί να υλοποιήσει.
Σκέφτηκε κανείς ότι η γενική μουρμούρα που επικρατεί σήμερα για τις συγκεκριμένες παρεμβάσεις, μπορεί εν πολλοίς να οφείλεται στην άγνοια των πολιτών για το τι επιδιώκεται να γίνει;
Υπήρξε ποτέ μια συγκεκριμένη, σοβαρή, συγκροτημένη, ειλικρινής και πάνω από όλα ανοικτή συζήτηση (διαβούλευση);
Τέθηκαν στην κοινή κριτική τα οφέλη και οι τυχόν αδυναμίες τους;
Αναζητήθηκαν οι κοινωνικές συμμαχίες που θα μπορούσαν να στηρίξουν το συγκεκριμένο εγχείρημα και κυρίως να δημιουργήσουν τις συνθήκες για την αποδοχής τους;
Η απάντηση είναι μάλλον προφανής…
Προσωπικά, συμμετέχοντας στην επιτροπή κυκλοφοριακών ρυθμίσεων του Δήμου για πάνω από τέσσερα χρόνια, δεν θυμάμαι ποτέ να υπήρξε καμία ανάλογη συζήτηση πλην κάποιων προφανών εγκρίσεων μελετών που στην τελική δεν έχουν και καμία πρακτική σημασία. Τι να συζητήσει μια ομάδα πολιτών χωρίς ειδικές γνώσεις, για τετελεσμένες και οριστικές αποφάσεις που αποτυπώνονται σε ένα τεχνικό σχέδιο!!! Προφανώς τίποτα. Η διαδικασία αυτή έχει αναιρεθεί εκ της φύσεως της και δεν προσφέρει πλέον τίποτα …
Για όσους δεν έχουν κατανοήσει επακριβώς την διαδικασία της διαβούλευσης, αυτή δεν γίνεται στο στάδιο που τα έργα είναι έτοιμα να υλοποιηθούν όπως συνήθως γίνεται, αλλά στη φάση της σύλληψης και σχεδίασης τους.
Είναι μάλλον αργά νομίζω, αλλά κάτι μπορούμε να καταφέρουμε έστω και τώρα, αν επιτέλους η δημοτική αρχή κατανοήσει τη σημασία της διαβούλευσης και έστω αναδρομικά, θα το δεχτούμε, ανοίξει μια συζήτηση με δική της πρωτοβουλία για το τι σκοπεύει να κάνει με τους ποδηλατοδρόμους αλλά και με άλλες σοβαρές παρεμβάσεις που ετοιμάζει. Σημειώνω μια πραγματικότητα, ότι όταν ανάλογες συζητήσεις άνοιξαν από ομάδες πολιτών και δημοτικές παρατάξεις, τα τελικά αποτελέσματα ήταν μάλλον θετικά για την συνολική ωρίμανση των συγκεκριμένων πολιτικών. Η συγκεκριμένη δημοτική αρχή όμως, έλαμπε πάντα δια της απουσίας της. Αν έστω και καθυστερημένα, έχει κατανοήσει τη σημασία και τη σκοπιμότητα που μπορεί να έχουν τέτοιες παρεμβάσεις στη βελτίωση της μελλοντικής εικόνας της πόλης κάνοντας την πιο βιώσιμη, τότε αποτελεί μια πρόοδο και θα μας βρει όλους σύμμαχους.
Ελλοχεύει όμως ο κίνδυνος και αυτή τη φορά, να δικαιωθούν οι «Κασσάνδρες» που λένε ότι οι ποδηλατόδρομοι αποτελούν πρόχειρα έργα βιτρίνας που θα αναγκαστούμε πολύ γρήγορα να αναθεωρήσουμε ή να εγκαταλείψουμε !!!
Θέλω να πιστεύω ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε ούτε τα αυτονόητα…
Φιλικά
Πορτοκαλίδης Κων/νος
Χωροτάκτης – Πολεοδόμος Μηχανικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου